谁嫁给了安妮·博林？

安妮·博林（或譯安·寶琳，英語：Anne Boleyn，1501年—1536年5月19日），英格蘭王后，為英王亨利八世的第二任妻子、伊莉莎白一世之母，並為瑪麗一世的繼母。她是威爾特郡伯爵湯馬斯·博林與伊莉莎白之女。

安妮·博林最初為亨利八世第一任王后阿拉貢的凱瑟琳之女侍官。1525年，亨利八世對她傾心，兩人於1532年11月秘密結婚。由於第一次婚禮程序不合律例，翌年1月再次舉行秘密婚禮。這段結合成為英格蘭宗教改革的重要導火線。最終亨利八世脫離教宗管轄，由坎特伯雷大主教托馬斯·克蘭麥宣告他與凱瑟琳的婚姻無效，並確認安妮為合法王后。1533年6月1日，安妮在倫敦加冕為英格蘭王后，同年9月7日誕下女兒伊莉莎白公主。然因屢次流產及未能產下男性繼承人，夫妻關係逐漸惡化，最終導致她被捕及處死。

安妮於1536年5月被控通姦及叛國罪，在倫敦塔被斬首，享年約三十五歲。僅十一日後，亨利八世即迎娶其侍女珍·西摩為新后。因其登上王位不足三年，後世稱她為「千日王后」。

Hendrik VIII (Engels: Henry VIII) (Greenwich, 28 juni 1491 – Westminster bij Londen, 28 januari 1547) was van 1509 tot 1547 koning van Engeland, heer van Ierland en later ook koning van Ierland. Hij stamde uit het Huis Tudor en was een zoon van Hendrik VII en Elizabeth van York.

Hendrik VIII staat bekend als het stereotype van de zelfbewuste renaissance-vorst. Hij was intelligent en geïnteresseerd in kunst en wetenschap. Hij werd echter ook beschouwd als liefdeloos, egoïstisch en wreed. Tegenstrevers, echtgenotes of dienaren die hem niet aanstonden, ruimde hij meedogenloos uit de weg. Hendrik was berucht vanwege zijn huwelijksperikelen; hij heeft zes echtgenotes gehad, van wie hij er twee liet onthoofden.

Tijdens zijn bewind werden Engeland en Wales wettelijk verenigd in één koninkrijk, meer dan twee eeuwen na de verovering van Wales door Engeland. Een nog belangrijker ontwikkeling was de afscheiding van de Anglicaanse Kerk van de Kerk van Rome, vanwege een conflict met de paus over de ontbinding van zijn eerste huwelijk. Hiermee werkte hij onbedoeld de protestantse Reformatie in de hand. Hij liet zich in 1511 door paus Julius II betrekken in de Oorlog van de Liga van Kamerijk tegen Frankrijk, waarbij hij in de rug werd aangevallen door Frankrijks bondgenoot Schotland. Hij en vooral zijn echtgenote Catharina van Aragon - die de in Frankrijk vechtende Hendrik "waarnam" - wisten Schotland in 1513 echter een zware nederlaag toe te brengen in de Slag bij Flodden Field. In Frankrijk boekte hij enkele militaire successen, zoals in de Slag bij Guinegate. In 1516 stichtte Hendrik VIII de Britse postdienst Royal Mail en benoemde hij Brian Tuke als Master of the Posts (postmeester).